Natuurlijk heeft de GGZ ook goede behandelingen tegen angst en dwangklachten, ik heb zelf immers ook op de stoel van de patiënt gezeten en kan zeggen dat het mij toen ik jonger was zeker geholpen heeft. De keren dat ik wat ouder was en dezelfde therapie volgde, merkte ik hier helaas minder positieve effecten van.
Binnen de GGZ wordt er gewerkt met vaste methodieken. Over een aantal methodieken ben ik zeker te spreken, maar over een aantal ook zeker niet. En sowieso het werken met vast methodieken, dat is waar (als je het mij vraagt) de grootste valkuil zit. Het hebben van angst en/of dwangklachten is erg breed en daarnaast ook erg persoonlijk. Dit vraagt om maatwerk, en dat is niet iets wat de GGZ in mijn beleving kan bieden. Ik wist (mede door mijn opleiding) al wat er de volgende sessie ging gebeuren. Kan fijn zijn voor de één, maar voor mij was dat het zeker niet. Daarnaast zijn er natuurlijk enorme wachtlijsten voor behandelingen binnen de GGZ, terwijl één dag in principe al te veel is wanneer je dagelijks opstaat met klachten.
Jezelf uitdagen, leren omgaan met het onverwachte, je brein gezond trainen en praten over je klachten zijn in mijn opinie kernaspecten om jouw angst en/of dwangklachten leefbaar te maken en te houden. Ik ga je daarbij helpen!